به نقل از «تسنیم»

روایت «دادمرز» از «مصائب» کسب مدال نقره جهان با تب و لرز و تقدیم مدالش به «علی لندی»

تاریخ انتشار: ۱۶ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۱۱۳۰۱

نایب قهرمان کشتی فرنگی امیدهای جهان با اشاره به مصائبی که برای رسیدن به مدال نقره مسابقات جهانی پشت سر گذاشت، گفت که باارزش‌ترین دارایی‌اش را به مرحوم لندی تقدیم می‌کند. - اخبار ورزشی -

پویا دادمرز در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد بیماری‌اش و کشتی گرفتن در مسابقات امیدهای جهان اظهار داشت: از همان لحظه که هواپیما در بلگراد نشست، گلودرد گرفتم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در آخرین تمرینی که در تهران انجام داده بودیم، گلویم خشک شد ولی چیز مهمی نبود. در اردو چند نفر سرما خورده بودند و ما خیلی مراقب بودیم اما در آخر من هم مریض شدم. بعد از آنکه سردرد هم به گلودردم اضافه شد، ترسیدم که کرونا باشد که آزمایش دادم و نبود. فردایش تب کردم و تبم بالای 39 درجه رفت.

وی اضافه کرد: علیرضا دبیر زنگ زد و گفت کشتی نگیر ولی من باید کشتی می‌گرفتم. یک سال تمرین کرده بودم و نمی‌خواستم به این راحتی این موقعیت را از دست بدهم. شب قبل از مسابقه تب و لرز داشتم.

کشتی‌گیر وزن اول ایران با اشاره به اینکه در کنار بیماری، باید وزن هم کم می‌کرد، گفت: در دو روز و نیم، 8 عدد استامینوفن و یک آنتی بیوتیک قوی خوردم و حالم اصلا خوب نبود. معده‌ام خالی بود چون در رژیم هم بودم. ساعت دو نیمه شب قبل از مسابقه از خواب بیدار شدم و دیگر خوابم نبرد. بعد از وزن کشی، فشارم افت کرد و نزدیک آسانسور افتادم و سینا طالب‌وند مربی تیم، کمکم کرد. در فاصله وزن کشی تا مسابقه که یک ساعت و نیم بود، با کلی سِرُم و ویتامین سرپا شد. در این دو سه روز قبل و بعد از مسابقه 7 سِرُم یک لیتری زدم تا توانستم کشتی بگیرم.

دادمرز با تاکید بر اینکه قصد داشت انرژی‌اش را تقسیم کند، تصریح کرد: باید خیلی ششدانگ کشتی می‌گرفتم که با این بدن بتوانم خودم را به مراحل بالاتر برسانم. کشتی اولم با کشتی‌گیر ازبکستان، نایب قهرمان آسیا بود و بعد کشتی‌ گیر آذربایجانی که قهرمان اروپا بود را بردم. بعد از شکست نماینده اوکراین، گفتم هر چه زور و انرژی دارم، بگذارم روی کشتی با آمریکایی تا به فینال برسم. در فینال با حریف روس دیگر بدنم خالی کرد.

این کشتی گیر ایذه‌ای که مدال‌های طلای نوجوانان و جوانان جهان را هم در کارنامه دارد، عنوان کرد: حالا دیگر وقتش است که در بزرگسالان مدال بگیرم. قسمتم این بود که اول در رده‌های نوجوانان، جوانان و امید قهرمان جهان شوم و بعد به بزرگسالان بیایم.

نایب قهرمان امیدهای جهان در خصوص اینکه مدال نقره‌اش را به مرحوم علی لندی نوجوان فداکار ایذه‌ای تقدیم کرده، به تسنیم گفت: آنها در همسایگی ما هستند و خانواده‌اش را می‌شناسم. علی لندی تازگی به کشتی هم آمده بود و تمرین می‌کرد. او کار خیلی بزرگی انجام داد. در این دو سه روز که تب داشتم، با ضعف شدید بدنی مواجه شدم و برای رسیدن به مدال خیلی سختی کشیدم و به این خاطر به خانه علی لندی خواهم رفت و در مقابل کسی که جانش را برای نجات همنوعش فدا کرده، این مدال که باارزش ترین دارایی‌ام هست را به او تقدیم خواهم کرد.

نایب قهرمان امیدهای جهان مدالش را به نوجوان فداکار ایذه‌ای تقدیم کرد

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کشتی کشتی امیدهای جهان نایب قهرمان علی لندی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۱۱۳۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

وحید شمسایی: کار سخت، آدم‌های بزرگ، مدیریت و پشتیبانی می‌طلبد

وحید شمسایی پس از بازگشت تیم ملی فوتسال ایران از جام ملت‌های آسیا در جمع خبرنگاران اظهار داشت: خدا را صد هزار مرتبه شکر؛ ما دو سال پیش در فینال به ژاپن باختیم و دو سال است ناراحت بودم که چرا نتوانستم جام قهرمانی را تقدیم کشورم کنم. ممنونم از مردم که دو سال من را تحمل کردند و امروز با جام آمدم. بچه‌ها، کادر مدیریتی و فدراسیون و کمیته فوتسال همه همراه بودند. سیزدهمین قهرمانی به نیت 13 رجب امیرالمومنین، قشنگ‌ترین هدیه‌ای است که من و بچه‌ها می‌توانستیم تقدیم کنیم.

وی در پاسخ به سؤالی در مورد نقش خودش در این قهرمانی خاطر نشان کرد: من هیچ وقت نقش خودم را نه بالا می‌برم و نه پایین. ما همه یک تیم و کارگروه هستیم و هر کسی کار خودش را انجام می‌دهد. من مسئولیت فنی را دارم؛ یک کادر مدیریتی هم داریم که فدراسیون و کمیته فوتسال هستند و یک بخش هم بازیکنان داخل زمین هستند که باید کار اجرایی کنند. خدا را شکر همه همراه بودیم و این قهرمانی را به مردم تقدیم می‌کنم.

سرمربی تیم ملی فوتسال درباره بحث تمدید قراردادش و اینکه چقدر امیدوار است این بازیکنان در جام جهانی بدرخشند، گفت: پدیده‌های جدیدی مثل فرانسه، هلند، تاجیکستان و افغانستان به جام جهانی راه یافتند. این نشان می‌دهد که کسی نمی‌تواند بگوید من برنده یا بازنده‌ام. درباره قرادادم من و آقای کریمی مدیر تیم، دوست‌های صمیمی هستیم. من قبل از جام ملت‌ها هم می‌توانستم قرارداد ببندم، اما گفتم به مسابقات می‌روم و اگر قهرمان شدم قرارداد می‌بندم و اگر قهرمان نشدم به خانه می‌روم. الان با قهرمانی آمدم و باید بشینیم به یک جمع‌بندی برسیم. اعتبار همه ما وسط است و باید بهترین باشیم. اگر بهترین باشیم می‌توانیم کارهای بزرگی کنیم. این هم در صورتی است که کارهای بزرگ پیش روی ما بگذارند، بازی‌های دوستانه و پشتیبانی، آن موقع می‌توانیم دنبال هدف‌های بزرگ باشیم.

شمسایی راجع به فاصله کم تیم‌ها در آسیا نیز تصریح کرد: هفت بازیکن افغانستان که در لیگ ایران بازی می‌کنند، این تیم مربی ایرانی هم دارد. خیلی خوشحالم که یک ایرانی این تیم را بالا آورد. در سطح دنیا هم همین است؛ قبلاً اسمی از مراکش می‌شنیدید؟ الان هفت گل به آرژانتین می‌زند و قهرمان آفریقا می‌شود. فرانسه هم 20 روز پیش برزیل را برده است. ژاپن قهرمان دوره قبل حذف شده است. این نشان می‌دهد پیشرفت در فوتسال بسیار زیاد است. ازبکستان بهترین مربی دنیا را آورده است. این دوره اکثر مربیان بزرگ دنیا در آسیا بودند. کار سختی است، کار سخت هم آدم‌های بزرگ، مدیریت و پشتیبانی را می‌طلبد.

منبع: خبرگزاری تسنیم